Afgelopen vrijdagavond had ik weer een schitterend idee, een avondwandeling in onze lievelings badstad, Oostduinkerke.
Om 17h15 snel snel mijn schat gaan ophalen en in één ruk doorgereden naar de zee.
Op de heenweg naar Oostkamp heb ik me wel ontzettend zitten ergeren!
Beste chauffeurs, leer rijden!!!!!!!!!!
Het is nt te doen wat je allemaal ziet op de baan! Mensen die km-ers na elkaar in het midden vak rijden of beter nog, gewoon op het derde blijven rijden als er op het linkse en middenste geen kat aan het rijden is voor een 3tal km-ers..
Mensen die alles dichtsmijten, voor niets... automobilisten die zitten te bellen, spelen met gps, ... GEVAARLIJK!
Ik doe dat ook wel eens (gps dan), maar dan als ik alleen rij en op het linker vak!
Maar soit, we rijden nu dus van Oostkamp naar Oostduinkerke. Rustig ritje! Een tussenstop gemaakt aan het tankstation voor een plaspauze (tjah, moet ook gebeuren he) en dan "oostduinkerke here we come!!!"
Wat een toeval, de tweede keer op rij, Daan en Marleen zijn hier ook...
Totaal nt afgesproken, toevallig...
Toen we ongeveer Koksijde binnenwandelde kwamen we ze tegen. Twee maal op rij, wat een toeval.
Bij de terugweg van Koksijde naar Oostduinkerke hebben we weer iets meegemaakt.
Plots komt er een hond op ons aflopen, blaffend niet normaal!
Dat beest vlamt dus op ons af met zijn tanden over zijn lippen en blaffend. Mevr. de hondenbaas stond in de duinen nog te roepen naar haar beest. "Komt ier, komt ier..." Het beestje (hij kon er natuurlijk nt aan doen) luisterde nt! Probleem: Marjon is bang van honden!
Na enkele 30tal seconden komt mevr. toch op ons afgelopen. Ondertussen had dat beest al 50 toerkes rond ons gelopen en deed hij een 5tal keer een aanvallende move.
Mijn schat kreeg het helemaal natuurlijk. En toen mevr. daar was kon ik mij nt inhouden.
Ze zat te roepen en te tieren op de hond, die nt luisterde.
Ik merkte op: "moest je hem vastbinden (wat btw moet!) zou je er geen problemen mee hebben"... "Heb ik u gevraagd om mij commentaar te geven?" "Neen" zeg ik "begin mss met te leren omgaan met uw hond". Ondertussen, beste lezers, kwam dat beest steeds dichter en dichter (denk aan die tanden)... Ik kreeg het helemaal. Muisstil stonden we en toch viel hij nog aan.
Mevr. deed niets! Roepen "kom hier", "luister", ... Beestje luisterde natuurlijk nt.
Had dat beest nog één keer een aanval gedaan, ik had hem een vette trap gegeven!
We hebben blijven muisstil staan (omdat mevr. haar beest dus nog steeds nt had vastgebonden) totdat ze verdween in de duinen...
Sommig mensen he...
dat zijn dus dingen die me helemaal zot kunnen maken! Leer omgaan met uw beestjes. Met dergelijke zaken maak je mensen hondenschuw!! Zoals mijn schat nu is!
Maar soit, we waren dus aan de zee om lekker te wandelen.
We hebben dan ook nog rustig verder genoten (al keek marjon regelmatig wel eens om, waar is dat beest?) tot aan de wagen.
Hier kan je alvast een kleine foto impressie vinden. klik op de foto.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten