Het was alweer geleden van 'Val, Val in mijn armen' met Wim Opbroeck en Els Dottermans dat we nog eens naar een theater geweest waren...
Te lang dus!
Toevallig zag ik enkele weken geleden de aankondiging van dit nieuwe stuk te Antwerpen, Adams appels.
Het zag er grappig uit, goed gespeeld, ... Dat moeten we zien...
Het stuk zelf gaan over een neonazie die in een commune terechtkomt.
Dit kan je lezen op de website:
Ex-gevangene en neonazi Adam O. Petersen volgt een re-integratieprogramma in de leefgemeenschap van Ivan, een geestelijke met een onwankelbaar geloof in de mens. Op Ivans vraag om zich een positief doel te stellen, antwoordt Adam dat hij een taart zal bakken met de appels uit Ivans tuin. Dat blijkt niet zo eenvoudig. Naast de kleptomaan-verkrachter Gunnar, de gangster Khalid, de zwangere alcoholica Sarah en een verbouwereerde skinheadbende komt ook de duivel roet in het eten gooien. Of is het God?Dit alles hebben ze dan in een musical achtig concept gegoten, wat dus tot humoristische momenten leid... Het stuk was chaotisch maar grappig!
Het ging allemaal zeer snel en soms een beetje te snel, maar het zingen en de conversaties waren soms op het absurde af.. Ik heb werkelijk genoten, Marjon iets minder en de mensen naast haar helemaal niet.. Die begrepen het stuk totaal niet..
Voor mij was het een geslaagd stuk, alles zat er in.. Drama, humor, zang, ...
Een aanrader...
Al vonden we beiden wel "Val, Val in mij armen" beter denk ik, maar daar is ook moeilijk tegen op te boksen... :o)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten